Σημάδια ανεπάρκειας και φυσικές πηγές

Βιταμίνη Β3 (βιταμίνη ΡΡ, το νικοτινικό οξύ Το νικοτινικό οξύ: τι είναι το όφελος για τον άνθρωπο; Νιασίνη) - υδατοδιαλυτή βιταμίνη Β ομάδα.

Αν έχετε αϋπνία, φόβο, άγχος, θυμό, ευερεθιστότητα Ευερεθιστότητα - θα προσπαθήσει να ελέγξει την ψυχραιμία μου Η ανικανότητα να επικεντρωθεί σε τίποτα, αν ξεκινήσετε υπερβολικά παχουλό, και η κατάσταση της ψυχής σας είναι τέτοια που σας συμβουλεύουμε να δείτε έναν ψυχίατρο αν είστε γεμάτοι επιθετικότητας - να αλλάξετε τη διατροφή στην πρώτη θέση έτσι ώστε να εισαχθεί σε αυτό τροφές πλούσιες σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ιδίως Β3, Β1, Β2, Β6, καθώς και Α, C.

Βιταμίνη Β3 για τον εγκέφαλο - το ίδιο πράγμα ότι το ασβέστιο για τα οστά. Χωρίς αυτό, ο εγκέφαλος δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά ως ένα άτομο χάνει τη μνήμη, την ικανότητα των ενώσεων, δεν μπορεί να κοιμηθεί. Συχνά τα συμπτώματα αυτά λαμβάνονται γύρω για άνοια. Σημάδια ανεπάρκειας της βιταμίνης Β3 συμβαίνουν σε 13% των ατόμων άνω των 60 ετών.

Αν μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες και χαμηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και τα γλυκά, δεν μπορούν να συμπληρώσουν με βιταμίνη Β3? πιθανότατα θα είναι επαρκής. Αλλά εκείνοι που αγαπούν τα γλυκά, πίνουν αλκοόλ, αυτή η βιταμίνη είναι απαραίτητη σε 2-3 φορές περισσότερο από τον κανόνα.

Τα συμπτώματα της ανεπάρκειας της νιασίνης ή βιταμίνη Β3:

• Συμμετοχή της γαστρεντερικής οδού και διάρροια?
• Η ήττα του δέρματος και των βλεννογόνων, συχνά οδηγούν σε δερματίτιδα? ρωγμές στην στοματική κοιλότητα?
• Μυϊκή κόπωση και την κούραση?
• Απώλεια της όρεξης?
• Η διαταραχή του νευρικού συστήματος μέχρι την άνοια.

Βρέθηκε ότι εάν ένα άτομο λαμβάνει μια επαρκή ποσότητα του νικοτινικού οξέος (15 mg - 1 g), τα σημάδια της νόσου σύντομα θα εξαφανιστούν. Αλλά υπήρξαν περιπτώσεις όπου οι ασθενείς αναρρώνουν μόνο όταν χορηγήθηκαν ταυτόχρονα σε: (θειαμίνη), Β2 (ριβοφλαβίνη), και νιασίνη (βιταμίνη Β3).

Η θερμική κατεργασία δεν μειώνει την περιεκτικότητα του νικοτινικού οξέος στα προϊόντα. Αλλά αν μια διατροφή πλούσια σε άμυλο ουσίες, την ανάγκη του σώματος για νικοτίνη αυξάνει οξύ. Στο διαβήτη, η δόση της βιταμίνης Β3 πρέπει να είναι καλά πάνω από το φυσιολογικό.

Βιταμίνη Β3 βρίσκεται σε όλα τα προϊόντα όπου υπάρχουν και άλλες βιταμίνες Β, αλλά σε διαφορετικές ποσότητες (κρέας, τα νεφρά, το συκώτι, τα γαλακτοκομικά προϊόντα). Για παράδειγμα, 100 g συκώτι του περίπου 14 mg ανά 100 γραμμάρια τόνου - περίπου 19 mg. Σε προϊόντα κρέατος που περιέχονται πάρα πολύ νιασίνη. Ιδιαίτερα πλούσια σε κρέας γαλοπούλας τους.

Πάρα πολύ νιασίνη ηλιόσποροι και τα φιστίκια - φιστίκια (σε 1 φλιτζάνι καυτό καρύδια - περίπου 24 mg). Απλά να θυμάστε ότι τα φυστίκια εύκολα μολυνθεί από τον μύκητα που παράγει την αφλατοξίνη - ένα ισχυρό καρκινογόνο δηλητήριο. Ως εκ τούτου, πρέπει να πάρουμε το σιτάρι από την αλλοίωση καθαρές, πλύνετε τα καλά, να απολυμαίνονται σε ένα ασθενές διάλυμα μαγγανίου ή iodinola και στη συνέχεια πλένονται με τρεχούμενο νερό. Στη συνέχεια ξηραίνονται στο τηγάνι, δεν perezharivaya.

Μια καλή πηγή βιταμίνης Β3 μπορεί να θεωρηθεί μη επεξεργασμένα δημητριακά - βλάστησε το σιτάρι, το φαγόπυρο, σπόρων δημητριακών που δεν εδάφους - βρώμη, καλαμπόκι, σίκαλη, κριθάρι Κριθάρι - ένα σαφές σημάδι της διαταραγμένη ανοσία   και ούτω καθεξής. Επιπλέον, είναι πλούσια σε φασόλια και τα μπιζέλια, τα φασόλια σόγιας και τα μανιτάρια. Αλλά είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη Β3, καθώς και όλες τις βιταμίνες Β, μαγιά μπύρας Μαγιά μπύρας και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες: απαραίτητη πηγή βιταμινών .

Σημάδια λεμφαδενίτιδα

Το λεμφικό σύστημα αποτελείται από μικρά και τα μεγάλα αγγεία της λέμφου, και είναι οι λεμφαδένες. Στο φλεβικού συστήματος, παρέχει την απομάκρυνση της περίσσειας υγρού Πώς να αποσύρει το πλεονάζον υγρό από το σώμα - όλα τα είδη των τρόπων   και μεταβολικών προϊόντων (γενικά αναφέρεται ως σκωρία) από το σώμα και προστατεύει από την μόλυνση. Λεμφαδένες - ένας σχηματισμός ενός ωοειδούς ή επιμήκους σχήματος, με διαστάσεις από μερικά χιλιοστά έως δύο εκατοστά, βρίσκονται κατά μήκος των λεμφαγγείων. Οι λεμφαδένες είναι συνήθως τοποθετημένα σε ομάδες στην εμβάθυνση των εσωτερικών επιφανειών των άκρων, ή κοντά σε μεγάλες αρτηρίες και τις φλέβες. Έχουν ένα συνδετικό κάψουλα, η οποία έχει εσωτερικά χωρίσματα.

Από κοιλότητες στην επιφάνεια του κόμβου (πύλη) αναχωρούν Gate υποκατάστημα. Η πύλη και εισάγετε τις αρτηρίες και τα νεύρα και οι φλέβες βρίσκονται και απαγωγές λεμφαγγείων. Η λεμφαδένων τρέχει αρκετά σκάφη που φέρουν λέμφου και είναι ελάχιστη ποσότητα των πλοίων απαγωγές, τα οποία έχουν μεγαλύτερη διάμετρο. Μέσα στο λεμφαδένα είναι ένα χαλαρό συνδετικό ιστό συμπληρώθηκε ωρίμανση του ανοσοποιητικού αιμοσφαίρια (κυρίως λεμφοκύτταρα).

Οι λεμφαδένες των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που συμβάλλουν στο σχηματισμό του ανοσοποιητικού - ο βασικός μηχανισμός προστασίας από εξωτερικές επιρροές. Οι λεμφαδένες χρησιμεύουν επίσης μια λειτουργία φραγμού, αυτά συγκρατούνται σκόνη, μικρά ξένα σώματα, τα βακτήρια και ούτω καθεξής.

Τι είναι λεμφαδενίτιδα

Λεμφαδενίτιδα - μια φλεγμονή των λεμφαδένων Φλεγμονή του λεμφαδένων - όταν πρόκειται για μόλυνση , Συνήθως ξεκινά με φόντο της φλεγμονής στους περιβάλλοντες ιστούς και τα όργανα (αντιδραστική φλεγμονή), αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί ανεξάρτητα. Λεμφαδενίτιδα παρατηρείται οξεία ή χρόνια.

Αιτία λεμφαδενίτιδα διαφορετικών παθογόνων που εμπίπτουν στις φλέβες των λεμφαδένων και λεμφικών αγωγών σε περιοχές φλεγμονής βρίσκονται στους περιβάλλοντες ιστούς. Λεμφαδενίτιδα που προκαλείται από σταφυλόκοκκο, E. coli, στρεπτόκοκκοι και κάποια άλλα οργανισμούς που είναι γνωστό ως μη-ειδική, επειδή η φλεγμονώδης διεργασία κατά την ίδια στιγμή δεν έχουν κάποια χαρακτηριστικά που σχετίζονται με τον μολυσματικό παράγοντα. Ειδικά ονομάζεται λεμφαδενίτιδα μοναδικές σε μία συγκεκριμένη ασθένεια, όπως η φυματίωση, συφιλιδική, και ορισμένοι άλλοι τύποι λεμφαδενίτιδα.

Σημάδια οξεία λεμφαδενίτιδα

Στην οξεία λεμφαδενίτιδα λεμφαδένες αυξάνουν σε μέγεθος και να γίνουν επώδυνες, παραμένοντας ευέλικτη και να μην είναι κολλημένες στους περιβάλλοντες ιστούς. Οξεία λεμφαδενίτιδα μπορεί να συμβεί σε διάφορες μορφές: καταρροής (χωρίς πύον), αιμορραγικό (με αιματηρές περιεχόμενα) και πυώδη.

Στο καταρροϊκού λεμφαδενίτιδα (συνήθως αντιδραστική λεμφαδενίτιδα Αντιδραστική λεμφαδενίτιδα - μία φλεγμονώδης αντίδραση Δηλαδή, μια αντίδραση με μια φλεγμονή στους περιβάλλοντες ιστούς) γενική κατάσταση υποφέρει λίγο, οι λεμφαδένες είναι διευρυμένη και επώδυνη, με τους περιβάλλοντες ιστούς δεν είναι κολλημένες, το δέρμα πάνω τους δεν αλλάζει. Αλλά αν αρχίσει απόστημα (πυώδη λεμφαδενίτιδα), στη συνέχεια να ενταχθεί το φαινόμενο της δηλητηρίασης: υπάρχει πυρετός, υψηλό πυρετό, κακουχία, πονοκέφαλο, έντονο πόνο στους λεμφαδένες, το δέρμα πάνω από το πρήζεται και κοκκινίζει. Η μόλυνση μπορεί να εξαπλωθεί σε κοντινούς ιστούς, φλέβες και διάδοση μέσω του αίματος σε όλο το σώμα.

Με την κατάλληλη και έγκαιρη αρχίσει λεμφαδενίτιδα θεραπεία ολοκληρώνεται με ασφάλεια χωρίς συνέπειες για τον οργανισμό. Οξεία λεμφαδενίτιδα μπορεί να περιπλέκεται από φλεγμονή των τειχών που περιβάλλουν την φλέβες, διαδικασία πυώδη εξαπλωθεί στους περιβάλλοντες ιστούς. Οξεία διαδικασία μπορεί επίσης να γίνει χρόνια.

Τα συμπτώματα της χρόνιας λεμφαδενίτιδα

Χρόνια λεμφαδενίτιδα συνήθως συμβαίνει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της παρατεταμένης οξεία, αλλά μερικές φορές χρόνια πορεία ξεκινά από την αρχή, είναι συχνά η περίπτωση με μειωμένη ανοσία και την παρουσία χρόνιας εστίες μόλυνσης. Σε χρόνιες φυσικά ή διόγκωση των λεμφαδένων (λεμφικού ιστού μεγαλώνει) ή μειωμένη (λεμφικού ιστού συρρικνώνεται - ατροφία) σε μέγεθος.

Γενική κατάσταση του χρόνια λεμφαδενίτιδα υποφέρουν κάπως: μπορεί να διαταράξει γενική αδυναμία, μειωμένη απόδοση, αίσθημα κακουχίας. Μετά διεργασία πυώδης σε λεμφαδένες που σχετίζονται λεμφικού ιστού αντικαθίσταται από συνδετικό και λεμφαδένων Οι λεμφαδένες - αυτό που κρατά το ανοσοποιητικό μας σύστημα   σταδιακά χάνει τη λειτουργία του σε αυτό το σημείο μπορεί να διαταραχθεί από την κίνηση της λέμφου, με αποτέλεσμα τοπική διόγκωση των γύρω ιστών.

Θεραπεία λεμφαδενίτιδα

Θεραπεία λεμφαδενίτιδα πάντα ξεκινά με τον εντοπισμό αιτίες, δηλαδή, χρόνια ή οξεία φλεγμονή του στους περιβάλλοντες ιστούς και την αντιμετώπιση της επιδημίας. Στην οξεία πυώδης λεμφαδενίτιδα μετά την απομόνωση του παθογόνου λοίμωξης και να καθορίσει την ευαισθησία του στα αντιβιοτικά διορίζονται αντιβακτηριακά φάρμακα. Στα αρχικά στάδια, πριν από τον σχηματισμό πύου, αύξηση της θερμοκρασίας προβλεπόμενες διαδικασίες στον τομέα των λεμφαδένων (ξηρή θερμότητα, solux, UFO). Αλλά εάν υπήρχαν σημάδια φλεγμονής πυώδη, οι διαδικασίες θέρμανσης θα πρέπει να αποκλείονται σε τέτοιες περιπτώσεις, ο λεμφαδένας χειρουργικά ανοιχτεί, το πύον αφαιρείται, και η πληγή στραγγίζεται (που παρέχεται από την εκροή των περιεχομένων).

Πρησμένοι λεμφαδένες είναι πάντα προκαλούν ανησυχία, καθώς απαιτεί ιατρική φροντίδα.

  Galina Romanenko